സമയം

നിങ്ങളറിയുന്നുവോ, ഞാനൊരു വരിയിൽ നിർത്തുന്നത്  നിങ്ങളുടെ സമയം അധികം അപഹരിക്കാതിരിക്കാനെന്ന്

ഉയരം

നട്ടുച്ചയോട് എനിക്ക് പിണക്കമാണ്

എന്റെ നിഴലിനെ ഇങ്ങനെ കുറുക്കിയില്ലെ?

സവിശേഷത

സവിശേഷത 

ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്തതാണ്

ഇന്നത്തെ പുലരിക്ക് എന്തോ സവിശേഷതയുണ്ട്.

സൂര്യനുദിച്ചത് കിഴക്കു തന്നെയല്ലെയെന്ന് 

പടിഞ്ഞാട്ട് നോക്കി ഉറപ്പുവരുത്തി

അന്താരാഷ്ട്ര ഗൂഢാലോചന ഭയന്ന്

പത്രങ്ങളെല്ലാം പരതി

ബഹുരാഷ്ട്ര കുത്തക കടന്നുകയറ്റമാണോയെന്ന്

ജാലകം തുറന്ന് നിരീക്ഷിച്ചു

അന്യഗ്രഹ ജീവികൾ ദൂരദർശനിൽ

സംപ്രേഷണം എറ്റെടുത്തോ എന്ന് നോക്കി

ഒന്നുമില്ല

പിന്നെന്താണ് ഇങ്ങനെ

പെട്ടന്ന് കണ്ഠനാളത്തിൽ ഒരു കിരുകിരുപ്പ്

ഹാച്ഛീ.... ശക്തമായി തുമ്മി

കൃത്യം ആറുവട്ടം

ഹൊ സമാധാനമായി

ഇന്നത്തെ ദിവസവും സാധാരണം തന്നെ

കൃത്രിമകൃതി

കൃത്രിമകൃതി

വർണസമൃദ്ധമായ ഒരു അസ്തമയാകാശം

ഞാൻ ഇറക്കുമതി ചെയ്തു

വലയായ വലയെല്ലാം തിരഞ്ഞ് ഒരു ചെറുകിളിയെ 

ഞാനതിൽ പിടിച്ചിട്ടു

ആരോ പങ്കു വച്ച ഒരു ചുവന്ന ഹൃദയം

ഞാനതിൽ ഒട്ടിച്ചു വച്ചു

അക്ഷരത്തെറ്റ് ഭയന്ന്, പകർപ്പെടുത്ത ആശംസാ സന്ദേശം

ഹൃദയത്തോട് പൊരുത്തപ്പെടുത്തി വച്ചു

അരികുകളിൽ പുഴയുടെ നീലിമ നിറച്ച്

അതിരുകൾ അടയാളപ്പെടുത്തി

അങ്ങനെ,

ചതുരാകാശവും,

പറക്കാക്കിളിയും,

തുടിക്കാഹൃദയവും,

ജീവനില്ലാവാക്കുകളും,

ഒഴുകാപ്പുഴയും

എന്റെ കൃത്രിമകൃതിയിൽ നിറഞ്ഞു

അത് മാലോകർക്കിതാ പങ്ക് വെയ്ക്കുന്നു

ഇഷ്ടക്കണക്കെടുക്കാൻ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു.

കുത്തുകൾ

കുത്തുകൾ യോജിപ്പിക്കുക

കുട്ടി

ബാലമംഗളം

തൂലിക

ഒന്ന്

രണ്ട്

മൂന്ന്

ചിത്രം

ഡിങ്കൻ

മനുഷ്യൻ

അഹന്ത

അധികാരം

ആർത്തി

പക

കത്തി

കുത്ത്

ഒന്ന്

രണ്ട്

മൂന്ന്

കുത്തുകൾ യോജിപ്പിക്കാതിരിക്കുക

വെളിച്ചം തേടി

വെളിച്ചം തേടി പറന്നു

തീയിൽ വീണു

കരിയുന്ന പാറ്റകളിൽ

ഒന്നെങ്കിലും

ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നതാകുമോ !!!

കുസൃതി ചോദ്യം

ഒരു കിലോ നന്മക്കാണോ

ഒരു കിലോ തിന്മക്കാണോ

ഭാരക്കൂടുതൽ ?

ചോദ്യം കുസൃതിയാണെങ്കിലും

ഉത്തരം സങ്കീർണമായിരുന്നു

നന്മയും തിന്മയും തമ്മിലുള്ള പാരസ്പര്യം

തികച്ചും അശാസ്ത്രീയമായിരുന്നു

ഒരു തട്ടിൽ ഒരു കിലോ തിന്മകൾ നിറച്ചിട്ടും

മുന്തിയവ പിന്നെയും ബാക്കിയായിരുന്നു

ആ തട്ട് പാതാളത്തിലേക്ക് താഴ്ന്ന് പോയി

മറുതട്ടിനെ സ്വർഗത്തിൽ നിന്നിറക്കാൻ

നന്മകൾ തേടി ആദ്യം തലയിലും

പിന്നെ മൂന്നുലകങ്ങളിലും തിരഞ്ഞു

ഒടുവിൽ ശങ്കയകന്നു

ചോദ്യം കുസൃതി തന്നെ

കത്ത്

കത്ത്

കാലമേ നീ മറക്കാതെനിക്കൊരു

കത്തയക്കുക നാലു വരികളിൽ

ഒന്ന്

ഇന്ന്  നോവും മുറിവുകളൊക്കെയും

നാളെ കണ്ട് ചിരിക്കും വടുക്കളോ?

രണ്ട്

ഇന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിക്കും വികൃതികൾ

നാളെ വേട്ടയാടുന്ന കിനാക്കളോ?

മൂന്ന്

ഇന്ന് കാണും പൂങ്കിനാവൊക്കെയും

നാളെ കൊഴിയുമോ കനികൾ നൽകീടുമോ

നാല്

ഇന്ന് തോന്നും കവിതകളൊക്കെയും

നാളെ മായുമോ അക്ഷരമാകുമോ

കാലമേ നീ മറക്കാതെനിക്കൊരു

കത്തയക്കുക നാലു വരികളിൽ

അതാ ഒരു മനുഷ്യൻ

അതാ ഒരു മനുഷൻ

അത് അയാളല്ല

അയാൾ അയാളെ ഓർക്കുന്നവരിലാണ്

അതാ ഒരു മനുഷ്യൻ

അയാൾ നന്മയോ തിന്മയോ

അയാൾ എന്നോട് തിന്മ ചെയ്തോ

ആയിരങ്ങളോട് നന്മ ചെയ്തോ

അയാൾ ഇന്ന് ചെയ്തത്

നാളെ നന്മയോ തിന്മയോ

ഒന്നുമറിയില്ലെങ്കിലും

അളക്കുന്ന ഞാൻ നന്മയോ തിന്മയോ

അതാ ഒരു മനുഷ്യൻ

ഓർമകളിൽ നടക്കുന്നു

ആരുടെയോ ഓർമകളിൽ

അയാളും നടക്കുന്നു

ഇതിൽ ആരാണ് സൃഷ്ടി 

ആരാണ് സ്യഷ്ടാവ്

എനിക്കോർമയില്ല

ഋണ വെട്ടം

ഋണ വെട്ടം

സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണർപ്പോൾ

മുറ്റത്തൊരു ചിമ്മിണി വിളക്ക്

തോരാത്ത മഴയിലും

തെളിഞ്ഞു കത്തുന്നു

പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ

അതിന്റെ തെളിച്ചം

കറുപ്പായി ചുറ്റും പടരുന്നു

ബാഹ്യാസ്ഥി (Exoskeleton)

ബാഹ്യാസ്ഥി 

ചിലന്തി - അസ്ഥിയെ പുറത്താക്കിയ ജീവി
അഹന്തയെ അകത്താക്കിയവർ അതിനെ വെറുത്തു  

ജീവനൂൽ പൊട്ടിപ്പോയെങ്കിലും
ജാലകക്കമ്പിയിൽ ഒട്ടിച്ച ജഠരനൂലിൽ
ഒരു ബാഹ്യാസ്ഥിക്കൂടം തൂങ്ങിക്കിടന്നു

അരികെ പറന്ന ഒരു ചെറു പ്രാണി 
ഭൂതകാല ഓർമയുടെ ഭയത്തിൽ
ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു  പറന്നു പോയി 
സ്വന്തം ഭാരമില്ലായ്മയിൽ നൊന്ത് 
ബാഹ്യാസ്ഥിയപ്പോൾ വട്ടം തിരിഞ്ഞു

തൊലിയിലെ ചായങ്ങളും
ചമയങ്ങളും കട്ടപിടിച്ചവർ
ഉൾക്കാമ്പ് നഷ്ടപ്പെട്ടവർ
പൊങ്ങച്ച നൂലുകളിൽ തൂങ്ങി
ഭാരമില്ലായ്മ സ്വയം വിളമ്പരം ചെയ്തു 

ഒരുനാൾ ഗർവോടെ കെട്ടിയ വല
മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന നൂലുകൾ
തനിക്കുമാത്രം അറിയുന്ന രഹസ്യവഴികൾ
വലയിൽ വീഴും ചെറുപ്രാണികൾ 
എല്ലാം വലിയൊരു വലയിൽ വീഴും വരെ 

പഞ്ചഭൂതങ്ങളിൽ ലയിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച്‌
ഈ ബാഹ്യാസ്ഥി മാത്രം കുറച്ച്നാൾ കൂടി 

ചിലന്തി - അസ്ഥിയെ പുറത്താക്കിയ ജീവി
അഹന്തയെ അകത്താക്കിയവർ അതിനെ വെറുത്തു

പാഴ് കടലാസിൻ പാഴ് സ്വപ്നം

ആത്മ രോഗം

ആത്മ രോഗം

പനിയില്ല ചുമ ഇല്ല കൈകാൽ കഴപ്പില്ല, തൊണ്ടയിൽ ഇല്ലൊരു വാക്കു പോലും

എന്നിട്ടുമെന്തിനോ ചെന്ന പാടേ, ഉയരമളന്ന് കുറിച്ചുവച്ചു, ഭാരമളന്നതിൽ ചേർത്തുവച്ചു

ശീതികരിച്ച മുറിയുടെ വാതിലിൽ പേരുണ്ട്, പേരിന്നു മുന്നിലും പിന്നിലും വാലുമുണ്ട് 

കൈകളിൽ കിട്ടിയ യന്ത്രങ്ങളൊക്കെയെൻ, ദേഹത്തിനുള്ളിലും വെളിയിലും വച്ച് നോക്കി

ഗൗരവമെന്നെ ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി പിന്നെ സഹതാപമോടെ പറഞ്ഞിങ്ങനെ 

രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു വരൂ നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെയും തീർത്തു തരാം

രണ്ടു ദിനങ്ങൾക്ക് ശേഷമവിടെത്തി വാതിൽ തുറന്നു ഞാൻ അമ്പരന്നു

ശൂന്യമാണാ മുറി നടുവിലായുണ്ടൊരു മാമുനി താടി തടവിടുന്നു 

അറിയുന്നു ഞാൻ നിന്റെ രോഗം, മകനേ നിനക്കാത്മ രോഗം

മാനവർ കരയുന്ന ശബ്ദങ്ങളൊക്കെയും ചെവികളിൽ കേൾക്കുന്നുവല്ലേ

മകനേ നിനക്കാത്മ രോഗം 

ഞെട്ടറ്റു  വീഴുന്നൊരിലയുടെ ശബ്ദവും ഭീകരമാകുന്നുവല്ലേ

മകനേ നിനക്കാത്മ രോഗം 

പാടുന്ന കിളിയുടെ സങ്കടമൊക്കെയുംഹൃദയം തുളക്കുന്നുവല്ലെ

മകനേ നിനക്കാത്മ രോഗം 

മറുമരുന്നെഴുതാനെഴുത്താണി നോക്കവേ, മുറിയാകെ പെട്ടെന്നു മാറി

മേശയ്ക്കു പുറകിലായ് ഗൗരവ മുഖമുണ്ട്, കൈകളിൽ കടലാസു കെട്ടുമുണ്ട്

എന്താണെന്നറിയില്ല പിന്തിരിഞ്ഞോടി ഞാൻ, ചുറ്റിലും ആളുകൾ കണ്മിഴിക്കെ

പ്രകൃതി ഒരു വന്യ മരം

പ്രകൃതി ഒരു വന്യ മരം   

അതിരറ്റ മോഹങ്ങളില്ലാ 

തെന്നലിനിന്നീണത്തിലാടാൻ

പുതു തെന്നലതിൽനിന്നുമുണരാൻ 

സൂര്യ സ്നേഹത്തെയേറ്റിങ്ങ് വാങ്ങാൻ 

മരമെന്നെ മുകളിലെത്തിച്ചു 

മെല്ലെയെൻ ഹരിതാഭ വറ്റുന്നു വരളുന്നു 

എൻ ഭൂതകാലം ചിരിക്കുന്നു ചുറ്റിലും 

കർമ ശേഷമീ ഭൂമിയിൽ ഞെട്ടറ്റു വീഴവേ 

കർമ നിരതനായ് നിൽക്കുമാ വൻമരം കണ്ടു ഞാൻ 

വളമായൊരെന്നെയാ വേരുകൾ തഴുകവേ 

വൻമരം നില്പതാ നിശ്ചലം നിർവികാരം 

വൻമരം നില്പതാ നിശ്ചലം നിർവികാരം

ഓർമക്കിളികൾ

ഓർമക്കിളികൾ

പിന്നിലായ വഴികളിൽ

പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കവെ

കൊച്ചു കിളികളവിടെയതാ

പലനിറത്തിൽ പലതരത്തിൽ

ഓടിയടുത്തെത്തവെ

പാറിയകലേക്കവ

മാഞ്ഞു മാഞ്ഞു പോയിടുന്നു

നീലവാനിലലിയുവാൻ

"ഓടിയടുക്കുമ്പോൾ 

പാറിയകലുന്ന ഓർമക്കിളികൾ"

അവിടെയൊരു കിളിയതാ

സ്വപ്ന ലോകത്തങ്ങനെ

ഒച്ചയില്ലനക്കവും

പതിയെ ഞാനടുക്കവെ

പതിയെയകലുന്നത്

മായയെന്ന പോലവെ

"വരും കാലം സ്വപ്നം കണ്ടിരിക്കുന്ന 

ഒരു ഓർമക്കിളി"

ചിറകൊടിഞ്ഞൊരു കിളിയതാ

എന്നെ കാൺകെ പേടിയോടെ

വഴിയരികിലൊതുങ്ങിടുന്നു

മെല്ലെയരികിലെത്തി ഞാൻ

അതിനെ കയ്യിലാക്കവെ

ഓർമവിട്ടുണർന്നു ഞാൻ

അതിശയമപ്പോഴതാ

ഒരു കിളിയെൻ കയ്യിൽനിന്ന്

ചിറകടിച്ച് ചിറകടിച്ച്

വാനിലേക്കുയർന്ന്പോയ്

കാറ്റ്

കാറ്റ്

ഒരു ചെറുമരം ഓർമകളിൽ നിന്നുണർന്ന് ഇലകളനക്കി

ഒരിളം കാറ്റ് പിറന്ന് അതിന്റെ യാത്രയാരംഭിച്ചു

പഴയൊരു പുഴയിൽ തൊട്ടപ്പോൾ കുഞ്ഞോളങ്ങളായി

കണ്ണുതുറന്ന് ഉറങ്ങിയിരുന്ന ഒരു മീൻ കൂട്ടം വാലാട്ടി കയർത്തു

ഒരാൾ അതു കണ്ട് പുഴയിൽ വലയെറിഞ്ഞു

വലയിൽ കുടുങ്ങിയ മീനുകളെ കാറ്റ് സങ്കടത്തോടെ തഴുകി

തിരിച്ചെത്തിയ കാറ്റിനെ മരം ശകാരിച്ചു

കാറ്റ് മൂകമായി മരത്തിന്റെ ഓർമയിൽ ലയിച്ചു.

രേഖകൾ

രേഖകൾ

രേഖകൾ ചിലത് അങ്ങനെയാണ്

വളഞ്ഞ്

പരസ്പരം മുറിഞ്ഞ്

പഴയവർ പറഞ്ഞു

ജനനം മുതൽ 

മരണം വരെയുള്ള

രേഖയാണ് ജീവിതം

പുതിയവർ പറഞ്ഞു

ജനനത്തിനും

മരണത്തിനും

രേഖകൾ വേണം

അതിനിടയിലും

നേരല്ലാത്ത രേഖകൾ

രേഖയില്ലാത്ത പണം കൊണ്ട്

ജീവിത രേഖയെ ഋജുവാക്കി

 

രേഖകൾ ഇല്ലാതെ

പേരറുക്കപ്പെട്ടവൻ

വേരറുക്കപ്പെട്ടവൻ

ഒരു മുഴം കയറിന്റെ

ലംബമായ രേഖയുണ്ടാക്കാൻ

അതിന്റെ അന്ത്യബിന്ദുവായി

- മധു

  Madhu Raghavan Karanath