വഴിപ്പൂവ്

വഴിപ്പൂവ്

വഴിയരികിൽ കണ്ടൊരു പൂവിനെ

 വെറുതെ നുള്ളിയെടുത്തു ഞാൻ

ആരും കാണാതുടനെ അതിനെ

കീശയിലാക്കി ഒളിപ്പിച്ചു 

അതിന്റെ നിറവും മണവും ഗുണവും

ഇനിമേൽ  എന്നുടെ സ്വന്തം 

വഴിയിലെ പൂവുകൾ കാഴ്ചകളെല്ലാം

പിന്നെ കാണാനായില്ല

ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കീശയിൽ നോക്കി

പൂവുണ്ടവിടെ ഭദ്രം

 യാത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടെടുത്ത് നോക്കി 

ഗർവ്വോടെന്നുടെ പൂവിനെ ഞാൻ

വലിച്ചെറിഞ്ഞാ മണമില്ലാത്തൊരു

വാടിയ പൂവിനെയുടനെ 

ചുറ്റിലുമപ്പോൾ പല ചെടികളിലായ്

പുഞ്ചിരിതൂകി പൂക്കൾ

കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ

കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ

ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ടാ വീട്ടുവരാന്തയിൽ

ചെറു കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ നാലുപാടും

പതിവുപോൽ കാലത്തെഴുന്നേറ്റു ഞാൻ 

വെറുതെ നടക്കുകയായിരുന്നു

സൂര്യനെൻ മുന്നിലായുയരുന്നുണ്ട്

നിഴലെന്റ പിന്നിൽ ചുരുങ്ങുന്നുണ്ട്

വഴിയരികിൽ കണ്ടൊരാ കൊച്ചു വീടിൻ

ചുമരാകെ കോറി വരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്

ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ടാ വീട്ടുവരാന്തയിൽ

ചെറു കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ നാലുപാടും

അതു ചെയ്ത കുഞ്ഞിനെ കാണുവാനായ്

പിന്നെയുമവിടേക്ക് കൺകൾ പാഞ്ഞു

അപ്പൂപ്പനപ്പോൾ പുറത്തു വന്ന് 

എല്ലാമെടുത്തങ്ങടുക്കി വെച്ചു

പിന്നെയും മുന്നോട്ട് ഞാൻ നടന്നു

നിഴലെന്നെയപ്പോഴും പിന്തുടർന്നു

എവിടെയുമെത്താതെ തിരികെ പോന്നു

നിഴലെന്റെ  വഴികാട്ടിയായി മുന്നിൽ

ആ വീടു കണ്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കി

അപ്പൂപ്പൻ നിൽപ്പുണ്ട് വാതിൽക്കലായ്

അമ്മൂമ്മ തട്ടി തെറിപ്പിക്കുന്നു

ചെറു കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ നാലുപാടും

അറിയുന്നു ഞാൻ

അറിയുന്നു ഞാൻ

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

അറിയാത്ത വഴികളിൽ 

വഴികാട്ടിയാവുന്നൊരജ്ഞാതനെ

കാൺകെയറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

കരയുന്ന കുഞ്ഞിനെ 

ഓമനിമ്പോഴുമറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

വയറ് വിശക്കുമ്പോൾ 

എത്തുന്നൊരന്നത്തിൽ 

അറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

അന്നം വിളയാൻ പൊടിയും വിയർപ്പിലും അറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

ഇഴയുന്ന പുഴുവിലും കാറ്റിലും മഴയിലും

അറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ 

എന്നുള്ളിലെന്നെ നയിക്കുന്ന ശക്തി

യിൽ

എന്നിലെ കവിതയിൽ

അറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ

അറിയുന്നു ഞാൻ 

നിന്നെയറിയുന്നു ഞാൻ