മതിൽ

പൊളിഞ്ഞു വീണൊരു മതിലാണ് മഴവെള്ളം വന്നതിനടയാളം

മനസ്സിലുയർന്നൊരു മതിലാണ് മഴവെള്ളം പോയതിനടയാളം

പൂമൊട്ട്

പൂമൊട്ട് 

വിടരാതിരിക്കുവാൻ ആവില്ലെനിക്കിനി കുളിരിളം കാറ്റ് തഴുകിടുമ്പോൾ 

നറുതേൻ നിറയ്ക്കാതിരിക്കുവാനാവില്ല ശലഭങ്ങളരികത്ത് പാറിടുമ്പോൾ

സുഗന്ധം പരത്താതെ വയ്യെൻറെ ചുറ്റിലും സൗഹൃദം പുഞ്ചിരിതൂകിടുമ്പോൾ

മുഖം ചുവപ്പിക്കാതെ വയ്യെനിക്കീ കവിത എന്നെ കുറിച്ചൊരാൾ പാടിടുമ്പോൾ

കിളിവിലാപം

കിളിവിലാപം

ഒടിഞ്ഞു വീണൊരു ചില്ലയിലാണെൻ

കൂടെന്നൊരു കിളി വിലപിച്ചൂ

അതു കേട്ടൊരു കവി കിളിയുടെ പാട്ടിൻ

വശ്യതയെഴുതി രസിപ്പിച്ചൂ

അമ്പുകളെയ്യും കാട്ടാളന്റെ

ദൈന്യതയൊരു കവി പണ്ടെഴുതി

പുതുകവികൾക്കതു കിളിരോദനമായ്

കാട്ടാളൻമാരില്ലാതായ്

ആരുടെ

ആരുടെതാണീ കാടെല്ലാം

കാടിന്റെ പച്ചയിൽ

ഓടി നടക്കണ ചെറുജീവികളും 

പാറി നടക്കണ കിളിമകളും

ആരുടെതാണീ പുഴയെല്ലാം

താളത്തിൽ ആടണ തിരയും

നീന്തുന്ന ചെറു മീനുകളും

ആരുടെതാണീ കാറ്റെല്ലാം

കാറ്റിലനങ്ങും

ഇലകളിലുണരും കവിതകളും

ആരുടെതാണീ മഴയെല്ലാം

മഴയത്ത് കുളിരും മനവും

ഉണരും കനവുകളും

ആരുടെതാണീയാകാശം

അതിരില്ലാതങ്ങനെയവിടെ

ആരുടെതാണീ ജീവവെളിച്ചം

ദിനവും വന്നിങ്ങനെ

നമ്മെയുണർത്തി