ഇലകൾ

ഇലകൾ

കൈ കൂപ്പി വിടരുന്നതൊന്ന്

കൈ മലർത്തി കൊഴിയുന്നതൊന്ന്

മണ്ണിനു നല്ല വളമെന്നൊന്ന്

മണ്ണിനു വളമിനിയെന്നൊന്ന്

2017 Sep Facebook

Morning

പ്രഭാത പുഷ്പം വിടരും നേരം 

പടർന്നൊരൂർജ കണങ്ങൾ നിറച്ചു ഞാനാം

വെറുമൊരു തോന്നൽ കുമിളയിതാകെ

മഴവില്ലഴകിൻ ഏഴു നിറങ്ങൾ

ഫോട്ടോജെനിക്

ഫോട്ടോജെനിക്

മണ്ഡരി പിടിച്ചുള്ള

ഓലകൾ മൂന്നാലെണ്ണം

തലയിൽ അങ്ങിങ്ങായി

തെറിച്ച് നിന്നീടുന്ന

ഒട്ടുമേ ഫോട്ടോ ജെനിക് 

അല്ലാത്ത തെങ്ങുകളെ 

ഫ്രെയ്മിൽ വരാതാക്കാൻ

പാടു പെടുന്നൊരു

ഫ്രീക്കനാ വഴിവക്കിൽ

പുഴുക്കൾ തിന്നുണ്ടായ

പച്ചിലത്തുളകളിൽ

കാമറ ഫോൺ ചേർക്കുന്നു

മാക്രോമോഡോണാക്കുന്നു

തോടിന്റെ കൂടെയുള്ള

സെൽഫികളെടുക്കുമ്പോൾ

പണിപ്പെട്ടൗട്ടാക്കുന്നു

പായലിൻ ഫോക്കസ്സിനെ

വെള്ളീച്ച നിറഞ്ഞാകെ

ചുളിഞ്ഞു വലത്തൊരു

പച്ചിളമിലകളെ

ബ്ലറു ചെയ്യിച്ചവൻ

സുന്ദരമാക്കീടുന്നു

ചിരിച്ചു കൊണ്ടെല്ലാമെ

ഫോക്കസിലാക്കീടുന്നു

ഫോട്ടോജെനിക്കെന്ന്

മനസിൽ പറയുന്നു

ജഗത്തിൽ നിറയുന്ന

വൈഡ് ആഗ്ൾ കവിയപ്പോൾ

വാതിൽക്കൽ ജ്ഞാതൻ

വാതിൽക്കൽ ജ്ഞാതൻ

ആരു വന്നിതു മുട്ടുന്നു വാതിലിൽ 

ആരവങ്ങളൊഴിഞ്ഞൊരീ വേളയിൽ

പാതി ഹൃദയവുമായി വന്നെത്തിയ

പാതി വഴിയിലൊഴിഞ്ഞ പ്രണയമോ

വാതിൽ മെല്ലെ തുറന്നു നോക്കീടവെ

വാനിലാകെ നിറയും നിലാമഴ

ആ നിലാവിൽ കുളിർന്നു നിൽക്കുന്നതാ

ആലിലക്കണ്ണനെൻ മുന്നിലെ പടിയിലായ്

പണ്ടു കണ്ടു മറന്നൊരു ചിത്രമോ

പണ്ടു പായിൽ കിടന്ന ഞാൻ തന്നെയോ

കണ്ടതില്ലിതു പോലൊരു കാഴ്ചയും

കല്പനയിലും നേരിലുമിതുവരെ

എൻ്റെ മുന്നിലാ പൈതൽ വളർന്നതാ

എന്റെയൊപ്പമായെന്നെ നോക്കീടുന്നു

അവനെന്റെ രൂപമാണെൻ്റെ വേഷം

അവനില്ലയെന്നിലില്ലാത്തതൊന്നും

പതിയെ ചിരിച്ചകത്തേക്ക് നടന്നവൻ

പതിയെയാ വാതിലടച്ചിടുന്നു

പതിയെ പടികളിറങ്ങി നടന്നു ഞാൻ

പതിയെയലിഞ്ഞു ഞാനാനിലാവിൽ

കിനാവിലെ നിദ്ര

കിനാവിലെ നിദ്ര

നിദ്രയുടെ താളപ്പിഴകളിൽ

നിനവിന്റെ നിഴലനക്കങ്ങൾ

നിനവിന്റെ ഇടവേളകളിൽ

കിനാവിന്റെ മായക്കാഴ്ചകൾ

കിനാവും നിനവും കെട്ടുപിണഞ്ഞു

നിദ്രാ സമുദ്രത്തിൽ അനന്തനായി

ഞാനെന്ന ഭാവത്തെ കടഞ്ഞു

ഉലകത്തിൻ ഉണ്മയുണർന്നു

കിനാവിൽ കണ്ട കനത്ത മഴ

അപ്പോഴും പുറത്ത് പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു

കിനാവിൽ ഇടിവെട്ടിയത്

അപ്പോഴും പുറത്ത് മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു

നിദ്രയിൽ എഴുതി തുടങ്ങിയ ഉന്മാദം

കിനാവിൽ ഞാൻ മുഴുവനാക്കട്ടെ